T
Tam Arma: Baş ıstralyanın direk tepesine bağlı olduğu arma türü. Teknenin mümkün olan en büyük yelken alanıyla seyir yaptığı durum için de kullanılır.
Toka: Bir cismi istenilen yere çıkarmak, örneğin bayrağı toka etmek.
Tonoz: Denize demir veya zincir döşeyerek oluşturulmuş, su yüzüne çıkan ucuna tekne bağlamak için kullanılabilecek şamandıra bağlı sistem.
Tornistan: Teknenin geriye hareketi. Bu terim teknenin motorlarına geri yol vererek ya da yelkenleri faça ederek geri gitmesidir.
Tramola Etmek: Bir yelkenli teknenin rüzgarı diğer taraftan (kontradan) kullanmak için rüzgarüstüne doğru dönme manevrası.
Trim Etmek: Yelkenlerin rüzgardan eniyi yararlanacak şekilde yaka gerginliklerinin, torunun (doluluğunun) ve bükümünün ayarlanması.
U
Uskuna (Schooner): İki veya daha fazla direkli sübye armalı tekne tipi. Uskuna armalı teknede ön direk kısa, arka direk uzundur. Arka direk ana direktir.
Usturmaça: Teknelerin iskeleye veya birbirlerine bağlanırken zarar görmemeleri için aralarına konan plastik ve sentetik maddeden yapılmış, silindir veya balon şeklinde yastıklar. Bazı teknelerde aynı amaçla araçları eski dış lastikleri de kullanılır.
V
Varda: "Sakın", "kendini kolla", "kaçın" anlamında uyarı komutu.
Vardavela: İndirilmiş yelkenlerin veya teknede bulunan kişilerin denize düşmelerini engellemek amacıyla güvertenin dış kenarı boyunca döşenmiş dikme teller.
Varyasyon (Doğal Sapma): Gözlemcinin durduğu noktadan manyetik kutup ile gerçek kutup kerterizleri arasındaki açı farkı.
Vira Etmek: Halatı çekmek veya yükseltmek için verilen komut.
Viya: İstenilen rotaya gelindiğinde dümenin bu rotada tutulması için verilen komut.
Volta Etmek: Bir halatı koçboynuzu veya bir babaya dolayarak sabitlemek.
Y
Yeke: Teknenin dümenini döndürmek için dümen mili başına takılan yatay kol, çubuk veya düzenek.
Amatör Denizci El Kitabı'ndan aldığım, denizde tekne üzerindeyken kullanılan terimler sözlüğü nihayet tamamlandı.
Denizlerde gerek hareketli deniz araçlarının birbirleri ile gerek sabit kara istasyonları ile tekneler arasında ve gerekse tehlike hallerinde deniz ve hava araçları arasındaki iletişimi kurmak için kullandığımız en yaygın haberleşme cihazları VHF (very high frequency) telsizleridir.
VHF telsiz telefonunun bütün gemilerde, bütün ticari yatlarda ve on iki den fazla kişi ile seyre çıkan özel tekne ve yatlarda bulundurulması zorunludur. VHF telsiz telefon kullanmak zorunda olan bütün deniz araçlarında "Kısa Mesafe Telsiz Operatörü Yeterlik Belgesi" ne sahip bir deniz adamının da bulunması mecburidir.
Haberleşmelerde gerektiğinde çağrı işaretleri ve tekne isimleri fonetik alfabe kullanılarak yapılır. Aşağıda uluslararası sularda kullanılan fonetik alfabe görülmektedir.
A: Alfa
B: Bravo
C: Charlie
D: Delta
E: Echo
F: Foxtrot
G: Golf
H: Hotel
I: India
J: Juliet
K: Kilo
L: Lima
M: Mike
N: November
O: Oscar
P: Papa
R: Romeo
S: Sierra
T:Tango
U:Uniform
V: Victor
W: Whiskey
Y: Yankee
Z: Zulu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder